Dostawa wody z wodociągu grawitacyjnego, zasilanego np. wodami źródlanymi, odbywa się nieprzerwanie. Posługując się wzorem: L = l• 1 + 100 L liczba mieszkańców po upływie n lat, w ciągu których wodociąg ma wystarczyć na zaspokojenie ich potrzeb, obecna liczba mieszkańców, p – średni roczny przyrost ludności w procentach, możemy obliczyć wydajność wodociągu. Natomiast wodociągi pompowe powinny mieć wydajność większą dla tych samych warunków rozwojowych z uwagi na 8-godzinny dzień pracy oraz potrzebę częstych rewizji i napraw urządzeń mechanicznych pompowni. Przy końcu 30-letniego okresu powinny one pokrywać największe zużycie wody w ciągu najwyżej 16 godzin pracy pomp na- dobę. Z porównania wydajności ujęć wody wynika, że wodociąg pompowy powinien korzystać z ujęć bardziej obfitych lub bardziej rozbudowanych, natomiast wodociąg grawitacyjny wymaga większych zbiorników do gromadzenia i przechowywania wody, aby jej nie tracić w okresach mniejszego rozbioru wody w celu dostarczania potrzebnej zwiększonej jej ilości w okresach największego rozbioru w ciągu doby. [przypisy: zbrojenie przeciwskurczowe, sztablatura, strefy przemarzania gruntu w polsce ]
Powiązane tematy z artykułem: strefy przemarzania gruntu w polsce sztablatura zbrojenie przeciwskurczowe